In deze weblog schrijf ik over ervaringen uit de dagelijkse praktijk, waarmee u een kijkje in de keuken krijgt van de advocatuur. Daarbij heb ik een selectie gemaakt van praktische juridische zaken en/of actuele juridische ontwikkelingen die voor u interessant kunnen zijn.

Aarzelt u echter niet via e-mail of anderszins contact met mij op te nemen indien u vragen heeft.


E: molendijk@tilburgmolendijk.nl

I: http://www.tilburgmolendijk.nl

T: 0181 - 61 82 93

dinsdag 26 juni 2012

Beslagvrije voet

Onlangs werd bij een cliënt loonbeslag gelegd. De beslagvrije voet werd door de deurwaarder gesteld op € 1.200. In de maand mei ontving hij aan loon € 900 netto. Tevens ontving hij in de maand mei zijn vakantiegeld van € 700 en een bedrag aan provisie € 500. Zijn werkgever keerde hem (op aangeven van de deurwaarder) slechts € 900 uit, waardoor hij per saldo dus minder ontving dan de beslagvrije voet.


Aanvankelijk stelde de deurwaarder zich - onder verwijzing naar de artikelen 475b en 475c van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering - op het standpunt dat het volledige vakantiegeld en de provisie diende te worden afgedragen, omdat de beslagvrije voet daarop niet van toepassing zou zijn.

Dit standpunt is juridisch echter niet juist.

De bedoeling van de wetgever met de beslagvrije voet is te voorkomen dat iemand door het loonbeslag een beroep moet doen op de bijstand.

Provisie-inkomen wordt niet gezien als loon uit een arbeidsovereenkomst. In de Kamerstukken II, 1982/83, 17 897, nr. 3 is echter te lezen dat:

“de overweging die heeft geleid tot de regeling van de beslagvrije voet van loon (artikel 475c Rv), in gelijke mate geldt voor andere periodieke betalingen voor verricht werk waaraan geen arbeidsovereenkomst in de zin der wet ten grondslag ligt. De gedachte is dat degene die zijn noodzakelijke uitgaven uit deze periodieke inkomsten moet bekostigen, voor de lopende kosten van het bestaan nog juist genoeg in handen moet krijgen, ook al ligt er beslag op dit inkomen.”

Ook vakantiegeld mag slechts worden gebruikt voor de aflossing van een schuld voor zover betrokkene per saldo nog kan beschikken over de voor hem geldende beslagvrije voet.

Kort en goed: de beslagvrije voet dient gerespecteerd te worden.

Ik wees de deurwaarder - onder verwijzing naar relevante jurisprudentie van de rechtbank Maastricht en de Centrale Raad van Beroep - op de onjuistheid van zijn standpunt. Gelukkig was de zaak daarna snel opgelost en ontving cliënt alsnog het teveel ingehouden bedrag van € 300 (€ 1.200 -/- € 900).


mr. E.N.J. Molendijk

Geen opmerkingen:

Een reactie posten